Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Διαβάζουμε συνεχώς για τα θαύματα του Χριστού στα Ευαγγέλια και αναρωτιόμαστε: "Γιατί ήταν τότε δυνατά. Γιατί γίνονταν τέτοια πράγματα εκείνες τις ημέρες, ενώ εμείς σήμερα βλέπουμε τόσα λίγα θαύματα;" Νομίζω ότι υπάρχουν τρεις πιθανές απαντήσεις. Πρώτον ότι εμείς δεν βλέπουμε τα θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας, θεωρούμε τα πάντα δεδομένα, σαν απόλυτα φυσικά. Δεχόμαστε όλα τα αγαθά από τα χέρια του Θεού σαν να ήταν φυσιολογικά και δεν βλέπουμε πια ότι η ζωή είναι ένα θαυμάσιο θαύμα, ότι δηλαδή ο Θεός ήθελε να μας δημιουργήσει, ότι μας κάλεσε…

Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχουν στη ζωή μας ευλογημένες ή τραγικές στιγμές, όπου μπορούμε να δούμε ένα πρόσωπο να μας αποκαλύπτεται μέσα από ένα φως που το χαρακτηρίζει ένα βάθος, μία υπέροχη υπερκόσμια ομορφιά που δεν είχαμε πριν υποψιαστεί. Τούτο συμβαίνει όταν τα μάτια της ψυχής μας είναι ανοιχτά, σε μια στιγμή που η καρδιά μας είναι αγνή· γιατί δεν είναι μόνο τον ίδιο τον Θεό που θα αντικρύσει αυτός που έχει αγνή καρδιά· είναι επίσης και η Θεϊκή εικόνα, το φως που θα λάμπει στο σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής, της ζωής…

Τι είδους αγάπη; «Μα εγώ τους αγαπώ τους ανθρώπους», λέμε συχνά. Δεν ωφελεί καθόλου να κρυβόμαστε πίσω από τέτοιες υπεκφυγές. Όλους τους ανθρώπους όταν βρίσκονται μακριά, τους αγαπάμε! Ένας συγγραφέας απεικονίζει τον χαρακτήρα ενός ήρωά του ως εξής: «Αγαπούσε την ανθρωπότητα σε τέτοιο βαθμό, που έφτανε στο σημείο να μισεί κάθε μεμονωμένο πρόσωπο, επειδή αυτό παραμόρφωνε στα μάτια του την τέλεια εικόνα της ανθρωπότητας» [ Πρόκειται για τον Ντοστογιέφσκι και τον ήρωά του Ιβάν Καραμάζωφ]. Αγαπούσε αληθινά την αφηρημένη έννοια, μη πραγματική (εξιδανικευμένη) ανθρωπότητα∙ ό,τι όμως αφορούσε σε συγκεκριμένο άνθρωπο ή σε ομάδα ανθρώπων δεν μπορούσε να το ανεχτεί, να…